... Dreamin' ...

Jestem na stadionie.

Wpatruję się w murawę jak urzeczona.

 Na widok dobrej akcji zawodników w czerwonych koszulkach moje serce podchodzi mi niemal do gardła. Czuję jak przyspiesza mi puls, kiedy wpadają w pole karne przeciwników. Jeszcze tylko jedno podanie… jedno…

„No podaj! No padaj mu tą piłkę!!!!” . Już sama nie wiem czy krzyczę to na głos, czy może komendę wydaję  tylko w mojej głowie. Wstaję z krzesełka, bardziej z emocji, niż z braku widoczności. Dostrzegam, że piłka dociera do Henry’ego. Ten kopie piłkę po długim słupku nadając jej taką rotację, że bez problemu mija bramkarza i wpada w siatkę.

Krzyczę z radości, tak jak cały stadion. Widzę tysiące wiwatujących ludzi. Sama skaczę jak głupia. Chcę spojrzeć na towarzyszącego mi kolegę, słyszę jak krzyczy z radości, ale kiedy spoglądam na niego, jego twarz się rozmywa.

Po chwili otoczenie się zmienia. Stoję w ogromnym tłumie przed stadionem. Ludzie wbijają moje małe ciało w barierkę. Dopiero teraz zdałam sobie sprawę, że jestem dzieckiem. Czuję napór tłumu, ale moje serce podskakuje, kiedy moje oczy zauważyają Thierry’ego Henry.

Widzę jak idzie wzdłuż barierki i rozdaje autografy.

Boże! Jest coraz bliżej!

W końcu podchodzi do mnie. Spogląda na mnie z góry i bierze w palce brzeg mojej koszulki. Naciąga ją i składa na niej podpis. Spogląda na mnie i pyta:

- Hej, mała, podobał  ci się mecz?

Nie jestem w stanie nic powiedzieć. Kiwam jedynie głową. Robię to tak intensywnie, że mam wrażenie, że zaraz zerwą mi się mięśnie, przetrącę kręgi, a moja czaszka poturla się po chodniku. 

Piłkarz uśmiecha się szeroko i mówi:

- To się cieszę. To dla kibiców takich jak ty gramy.

Puszcza mi „oczko” i zabiera się za podpisywanie plakatu jakiemuś nastolatkowi. Czuję szarpanie za rękaw i mój towarzysz krzyczy mi do ucha chłopięcym głosikiem:

- Ale jazda! Thierry Henry podpisał ci koszulkę! Masz koszulkę, którą podpisał Henry!!!!

Ja uśmiecham się triumfalnie pod nosem. 

_____________________________________________________

Kilka słów od autorki: 
Pomyślałam sobie, że między rozdziałami będę co jakiś czas dodawała sny głównej bohaterki. Będą one w pewien sposób związane z jej życiem i czasami będą coś wyjaśniać, a czasami... zaciemniać :) 

Mam nadzieję, że Wam się spodoba urozmaicenie :) 

Co myślicie?